06-03-2023 – Afgelopen week had ik opeens een dag van inspiratie. Na al jaren niks bruikbaars meer aan proza geschreven te hebben had ik opeens in één dag een verhaal van meer dan 6 pagina’s geschreven. Niet alleen dat, ik lijk een opener stijl gevonden te hebben. Meer tempo, meer dialoog en gewaagdere plotwendingen. Vandaag heb ik een voorproefje online gezet onder de titel “Een flirt met de sportschool” (klik om hem te openen) Dat is een verhaal met kop en staart, maar ik heb dus al meer dus technisch is dit een ‘voorstudie’. Bedoeling is nu om er bijvoorbeeld een boekje van te maken, een novelle, een vervolgverhaal of mogelijk zelfs een roman. Want ik heb nog inspiratie genoeg met deze personages en setting. Deze blog gaat over het ontstaansproces, het verhaal zelf staat dus elders op mijn site.
Eindelijk weer
Waarom ik het zo bijzonder vind dat ik dit schreef? Iedereen schrijft toch wel eens een verhaal? Ja zelfs ik haha. Maar de laatste jaren zat ik helemaal vast in een aantal grotere schrijfprojecten (van een daarvan plaatste ik ook al eens een voorproefje op deze site ). Ik schreef er nog wel eens wat aan hoor, maar ik kwam er niet fundamenteel verder meer mee. Ik beleefde er ook geen plezier meer aan.
Waar komt die inspiratie nu opeens vandaan dan? Aan de ene kant helpt het dat het thema dichter bij mijn huidige leven ligt. Aan de andere kant is het denk ik goed dat ik mijn oude personages even laat voor wat ze zijn.
Onverwachte inspiratie
Er was echter ook een concreet inspiratie moment uit onverwachte hoek. Een vriendin/kennis van me had me recent gevraagd eens te kijken naar een verhaal dat ze had geschreven. Niet dat verhaal zelf was mijn inspiratie hoor. Maar toen ik bezig was om zo precies mogelijk aanbevelingen te formuleren voor haar begon ik opeens ook naar mijn eigen schrijfstijl te kijken. Overigens ben ik haar indirect ook meer dank verschuldigd. Een naam die ik voor een personage van haar bedacht had (achteraf heb ik haar die niet eens genoemd) bleef in mijn hoofd hangen. Mijn personage is een heel ander type hoor, maar opeens sprong die naam weer in mijn hoofd. Voor die onbedoelde hulp zal ik haar nog bedanken.
Ideale schrijversgereedschap
Maar een week geleden vond ik mijzelf ’s ochtends dus opeens fanatiek typend achter mijn Focuswriter. Dat is een soort tekstverwerker die best eens wat extra aandacht mag krijgen. Een aanrader voor iedereen die wel eens schrijft. Gratis en opensource (ook voor Windows beschikbaar en nee, dit is geen sponsoring, het is opensourcesoftware). Maar de essentie is dat je er een prikkelarme schrijfomgeving naar eigen wens mee kan creëren. In volledigscherm-modus, geen menu’s, geen afleiding, tijdens het schrijven zelfs geen mousepointer meer. Maar alle functionaliteit is wel in een handomdraai voor handen. Hij kan je dagdoelen bijhouden (gemeten in woorden, in tijd, of wat dan ook), typemachine geluiden maken, hij heeft slimme springfuncties. Het is het schrijvers equivalent van wat de VI-editor voor programmeurs is: ‘in het begin is het even wennen, daarna wil je niets anders meer’.
Zelf illustraties maken
Dit maakte ik er van. Het is de scène waar Jasmijn net door Nora van de Loopband getrokken is en haar vol op de mond kust.
Wat ook nieuw is dat ik zelf mijn illustraties erbij gemaakt heb. Niet alleen wat knippen en plakken, maar ook echt zelf tekenen. Ik ben niet helemaal met een leeg blad begonnen hoor, maar uiteindelijk heb ik weinig gebruikt van wat ik op internet vond. Ik vond het niet goed genoeg. Dus ben ik zelf aan het editen gegaan en heb bijna de hele tekening opnieuw gemaakt. Dat is wel hogere anatomie les als je twee vrouwenlichamen wilt tekenen. Zeker als ze deels naakt zijn en verder alleen strakke sportkleding dragen. Bedenk dat ik dit eigenlijk voor het eerst doe, tekenen. Ik ben best trots op het resultaat.
Jasmijn bestaat niet
Over het thema en de personage van deze voorpublicatie nog even het volgende. Ik had de hele tekst die ik al uitgewerkt had aan een paar mensen laten lezen om te vragen of zij ook denken dat het wat is of kan worden. Ik kreeg van hen allemaal de vraag of het echt gebeurd was. Het is echter echt fictief, maar ik moet bekennen dat er wat autobiografische elementen in zitten. Vooral het personage van Jasmijn is (in de verte?) gebaseerd op een betere, mooiere en dapperdere versie van mijzelf. Dus dat mensen denken dat dit echt gebeurt had kunnen zijn is vooral een compliment dat mensen mij in staat achten tot de dingen die Jasmijn doet. Dank voor die ego-boost haha.