
23-12-2022 – Er zijn verschillende android-app’s in omloop voor fotobewerking. Je maakt een selfie met je camera en je kunt je haren spontaan veel langer maken, een snorretje zetten of opeens 30 jaar ouder of jonger lijken. Sommige van die app’s hebben ook een functie om je gender aan te passen. Dus dat een man vrouwelijk lijkt of een vrouw omgekeerd juist mannelijk.
Voor veel mensen gewoon leuk speelgoed. Maar voor veel trans mensen is het hemels om weg te dromen bij de mogelijkheden. Vooral als je pas net in transitie bent kan het een echte stemmingsverbeteraar zijn.
Ik ben natuurlijk al veel verder dan dat, als ik nu Jozet wil afbeelden neem ik gewoon een selfie. punt. Toch geef ik toe dat ik ook recent nog met veel plezier met die fotobewerkingen gespeeld heb.
Een tijdje terug kreeg ik een melding op mijn telefoon dat de ‘genderswap’ functie van een van die app’s sterk verbeterd was. Ik probeerde het dus nog een keer en het resultaat vond ik echt verbijsterend.
Spelenderwijs bedacht ik dat je daar ook oude (kinder-)foto’s in kunt uploaden. Dat leverde resultaten op die ik als schokkend ervoer. Ik kreeg namelijk als output foto’s waarop ik mijzelf duidelijk herkenbaar zie, maar op die foto’s staat nu het meisje dat ik altijd gevoeld had te zijn maar uiterlijk nooit kon of mocht zijn. Ik houd niet zo van foto’s van die gozer op die eerste foto, maar ik wil ter indicatie een voorbeeld geven van de kracht van de fotobewerking. Oordeel zelf, let ook op details. Het is echt heel subtiel.

Natuurlijk is het geschiedsvervalsing. Maar ik word er zo blij van om dat meisje dat nooit heeft mogen bestaan afgebeeld te zien. Mag ik de oorspronkelijke versie dan niet corrigeren?
Net zoals zoveel mensen hebben mijn ouders zo’n plek in huis waar ze allerlei fotocollages van kinderen en kleinkinderen hebben hangen. Hoewel er wel foto’s uit verschillende ontwikkelingsfasen van mijn oude identiteit hangen mist de jongere Jozet daar uiteraard. Wel hangt er een recente foto van mij.
Ik begreep dat het omstreden is maar ik vroeg me af of mijn ouders het ook leuk zouden vinden om die jonge Jozet te ‘ontmoeten’. Ik trok de stoute schoenen aan en heb het mijn ouders gewoon gevraagd.
Ze waren (begrijpelijk) minder onder de indruk dan ikzelf maar vonden het toch een leuk idee als ik een collage zou maken voor ze. Ik liet dus een paar van mijn fotobewerkings-creaties via een fotoservice op fotopapier afdrukken en maakte een collage van het resultaat. Deze ‘geschiedsvervalsing’ met kinder-, jeugd- en andere foto’s van een meisje/vrouw die op deze manier nooit bestaan heeft hangt nu bij mijn ouders tussen de andere familiefoto’s. Ik wilde het jullie ook niet onthouden.

